God’s Sovereign Choice

 Suwerenny wybór Boga opisany w Księdze Rzymian oznacza, ze Bóg poprzez swoją Łaskę wybiera kto zostanie Zbawiony a kto potępiony.

To od Boga zależy, kto na tej ziemi pośród żywych dzisiaj cierpi, z powodu znanego tylko Bogu że mają te osoby cierpieć.

To od Boga zależy, kto zostaje po to uformowany aby następnie cierpieć wiecznie w jeziorze wiecznego ognia wraz z demonami.

A kto zostaje Zbawiony otrzymując życie wieczne.

To od Boga zależy, kto będzie miał swoje serce zwrócone do Boga a kto będzie miał serce zatwardziale, odwracając się od Boga.

Poczytajmy rozdział 9

Romans 9

14 What then shall we say? Is God unjust? Not at all! 15 For he says to Moses,

“I will have mercy on whom I have mercy,

    and I will have compassion on whom I have compassion

16 It does not, therefore, depend on human desire or effort, but on God’s mercy. 

17 For Scripture says to Pharaoh: “I raised you up for this very purpose, that I might display my power in you and that my name might be proclaimed in all the earth.”

18 Therefore God has mercy on whom he wants to have mercy, and he hardens whom he wants to harden.

14 Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Zupełnie nie! 

15 Mówi bowiem do Mojżesza:

„Zmiłuję się, nad kim się zlituję,

     i zlituję się, nad kim się zlituję

16 Nie zależy więc od ludzkich pragnień i wysiłków, ale od miłosierdzia Bożego. 

17 Mówi bowiem Pismo do faraona: „Wskrzesiłem cię właśnie po to, aby okazać na tobie swą moc i aby rozsławiano moje imię po całej ziemi”. 

18 Dlatego Bóg, nad kim chce, okazuje miłosierdzie. zmiłuje się, a zatwardza serce, kogo chce, zatwardzać.

19 One of you will say to me: “Then why does God still blame us? For who is able to resist his will?” 

20 But who are you, a human being, to talk back to God? “Shall what is formed say to the one who formed it, ‘Why did you make me like this?’”

21 Does not the potter have the right to make out of the same lump of clay some pottery for special purposes and some for common use?

czyli:

19 Powie mi ktoś z was: „Więc dlaczego Bóg wciąż nas obwinia? Bo któż jest w stanie przeciwstawić się jego woli?” 

20 Ale kim jesteś, człowieku, żeby oskarżać Boga? „Czyż to, co uformowane, powie temu, który je ukształtował: «Dlaczego mnie takiego uczyniłeś?»”. 

21 Czy garncarz nie ma prawa wyrabiać z tej samej bryły gliny części naczyń do celów specjalnych, a części używać do celów pospolitych?

22 What if God, although choosing to show his wrath and make his power known, bore with great patience the objects of his wrath—prepared for destruction? 

23 What if he did this to make the riches of his glory known to the objects of his mercy, whom he prepared in advance for glory— 

24 even us, whom he also called, not only from the Jews but also from the Gentiles? 

25 As he says in Hosea:

“I will call them ‘my people’ who are not my people;

    and I will call her ‘my loved one’ who is not my loved one,

 22 A co, jeśli Bóg, choć zdecydował się okazać swój gniew i dać poznać swą moc, z wielką cierpliwością znosił przedmioty swego gniewu – przygotował ich na zagładę? 

23 A gdyby tak uczynił, aby bogactwo swojej chwały było znane obiektom swego miłosierdzia, które z góry przygotował na chwałę – 24 nawet nam, których też powołał, nie tylko spośród Żydów, ale i z pogan? 

25 Jak mówi w Hosea:

„Nazwę ich «moim ludem»,  którzy nie są moim ludem;

     i będę ją nazywał „moją ukochaną”, która nie jest moją ukochaną osobą,

Israel’s Unbelief

30 What then shall we say? That the Gentiles, who did not pursue righteousness, have obtained it, a righteousness that is by faith; 

31 but the people of Israel, who pursued the law as the way of righteousness, have not attained their goal. 

32 Why not? Because they pursued it not by faith but as if it were by works. They stumbled over the stumbling stone. 

33 As it is written:

“See, I lay in Zion a stone that causes people to stumble,

    and a rock that makes them fall,

    and the one who believes in him will never be put to shame.

Niewiara Izraela

30 Cóż więc powiemy? Że poganie, którzy nie zabiegali o sprawiedliwość (o Zbawienie), otrzymali ją, a jest to sprawiedliwość z wiary;

31 Ale naród izraelski, który postępował zgodnie z prawem jako drogą sprawiedliwości, nie osiągnął swojego celu.

32 Dlaczego nie? Ponieważ dążyli do tego nie przez wiarę, ale jakby przez uczynki. Potknęli się o kamień potknięcia.

33 Jak napisano:

„Oto kładę na Syjonie kamień, który powoduje potknięcia ludzi

     i skała, która sprawia, że upadają,

     a kto w niego wierzy, nigdy nie będzie przedmiotem zawstydzenia.

Peace and Hope

Gdy jesteśmy Zbawieni poprzez nasza wiarę, pojęcie losu w życiu naszym nie ma już miejsca. W oczach naszego Ojca w Niebie jesteśmy bez jakiegokolwiek grzechu.

Żyjemy teraz w pełni Spokoju naszej duszy, w Bożej łasce Pomyślności, żyjemy  w pełni nadziei że to co Bóg nam obiecuje - że to się wypełni.

Romans 5 - Księga Rzymian 5

1 Therefore, since we have been justified through faith, we have peace with God through our Lord Jesus Christ, 

2 through whom we have gained access by faith into this grace in which we now stand. And we boast in the hope of the glory of God. 

3 Not only so, but we also glory in our sufferings, because we know that suffering produces perseverance; 

4 perseverance, character; and character, hope. 

5 And hope does not put us to shame, because God’s love has been poured out into our hearts through the Holy Spirit, who has been given to us.

6 You see, at just the right time, when we were still powerless, Christ died for the ungodly. 

7 Very rarely will anyone die for a righteous person, though for a good person someone might possibly dare to die. 

8 But God demonstrates his own love for us in this: While we were still sinners, Christ died for us.

9 Since we have now been justified by his blood, how much more shall we be saved from God’s wrath through him! 

10 For if, while we were God’s enemies, we were reconciled to him through the death of his Son, how much more, having been reconciled, shall we be saved through his life! 

11 Not only is this so, but we also boast in God through our Lord Jesus Christ, through whom we have now received reconciliation.

Pokój i nadzieja

1 Dlatego też usprawiedliwieni przez wiarę, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, 

2 przez którego przez wiarę uzyskaliśmy dostęp do tej łaski, w której teraz stoimy. I chlubimy się nadzieją chwały Bożej. 

3 Nie tylko to, ale także chlubimy się naszymi cierpieniami, ponieważ wiemy, że cierpienie rodzi wytrwałość; 

4 wytrwałość, charakter; i nasz charakter teraz tworzy w nas nadzieję. 

5 A nadzieja nie zawstydza nas, gdyż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

6 Widzicie, we właściwym czasie, kiedy byliśmy jeszcze bezsilni, Chrystus umarł za bezbożnych. 

7 Bardzo rzadko ktoś umiera za sprawiedliwego, chociaż za dobrego człowieka mógłby ktoś odważyć się umrzeć. 

8 Ale Bóg okazuje nam swoją miłość w ten sposób: Gdy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł.

9 Skoro już zostaliśmy usprawiedliwieni przez jego krew, o ileż bardziej będziemy przez niego wybawieni od gniewu Bożego! 

10 Bo jeśli będąc nieprzyjaciółmi Boga, zostaliśmy z Nim pojednani przez śmierć Jego Syna, o ileż bardziej pojednani będziemy zbawieni przez Jego życie! 

11 Nie tylko tak jest, ale i chlubimy się w Bogu przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.

Such a Beautiful Promise Made by Our Father in Heaven

Taka piękna obietnica od naszego Ojca w Niebie 

Stanie się Sprawiedliwym jest Darem od Boga, która to Sprawiedliwość otrzymujemy poprzez nasza wiarę -  nie można zapracować na Zbawienie w swojej własnej mocy

Abraham Justified by Faith

What then shall we say that Abraham, our forefather according to the flesh, discovered in this matter? 

2 If, in fact, Abraham was justified by works, he had something to boast about—but not before God. 

3 What does Scripture say? “Abraham believed God, and it was credited to him as righteousness.”

4 Now to the one who works, wages are not credited as a gift but as an obligation. 

5 However, to the one who does not work but trusts God who justifies the ungodly, their faith is credited as righteousness. 

6 David says the same thing when he speaks of the blessedness of the one to whom God credits righteousness apart from works:

7 “Blessed are those

    whose transgressions are forgiven,

    whose sins are covered.

8 Blessed is the one

    whose sin the Lord will never count against them.”

9 Is this blessedness only for the circumcised, or also for the uncircumcised? We have been saying that Abraham’s faith was credited to him as righteousness. 

10 Under what circumstances was it credited? Was it after he was circumcised, or before? It was not after, but before! 

11 And he received circumcision as a sign, a seal of the righteousness that he had by faith while he was still uncircumcised. So then, he is the father of all who believe but have not been circumcised, in order that righteousness might be credited to them. 

12 And he is then also the father of the circumcised who not only are circumcised but who also follow in the footsteps of the faith that our father Abraham had before he was circumcised.

13 It was not through the law that Abraham and his offspring received the promise that he would be heir of the world, but through the righteousness that comes by faith. 

14 For if those who depend on the law are heirs, faith means nothing and the promise is worthless, 

15 because the law brings wrath. And where there is no law there is no transgression.

16 Therefore, the promise comes by faith, so that it may be by grace and may be guaranteed to all Abraham’s offspring—not only to those who are of the law but also to those who have the faith of Abraham. He is the father of us all. 

17 As it is written: “I have made you a father of many nations.” He is our father in the sight of God, in whom he believed—the God who gives life to the dead and calls into being things that were not.

18 Against all hope, Abraham in hope believed and so became the father of many nations, just as it had been said to him, “So shall your offspring be.”

19 Without weakening in his faith, he faced the fact that his body was as good as dead—since he was about a hundred years old—and that Sarah’s womb was also dead. 

20 Yet he did not waver through unbelief regarding the promise of God, but was strengthened in his faith and gave glory to God, 

21 being fully persuaded that God had power to do what he had promised. 

22 This is why “it was credited to him as righteousness.” 

23 The words “it was credited to him” were written not for him alone, 

24 but also for us, to whom God will credit righteousness—for us who believe in him who raised Jesus our Lord from the dead. 

25 He was delivered over to death for our sins and was raised to life for our justification.

Abraham usprawiedliwiony przez wiarę

Cóż więc powiemy, że Abraham, nasz przodek według ciała, odkrył w tej sprawie? 

2 Jeśli rzeczywiście Abraham został usprawiedliwiony na podstawie uczynków, miał się czym chlubić, ale nie przed Bogiem. 

3 Co mówi Pismo? „Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość”.

4 Temu zaś, kto pracuje, zapłata nie jest uznawana za dar, lecz za obowiązek. 

5 Jednakże temu, kto nie pracuje, ale ufa Bogu, który usprawiedliwia bezbożnych, wiarę jego poczyta się za sprawiedliwość. 

6 To samo mówi Dawid, gdy mówi o błogosławieństwie tego, któremu Bóg przypisuje sprawiedliwość niezależnie od uczynków:

7 „Błogosławieni

     którym odpuszczone są przestępstwa,

     którego grzechy są zakryte.

8 Błogosławiony jest ten

     których grzechów Pan nigdy jemu nie poczyta.”

9 Czy to błogosławieństwo jest tylko dla obrzezanych, czy też dla nieobrzezanych? Mówiliśmy, że wiara Abrahama została mu poczytana za sprawiedliwość. 

10 W jakich okolicznościach zostało to zaliczone? Czy to było po obrzezaniu, czy przed? To nie było później, ale wcześniej! 

11 I otrzymał obrzezanie jako znak, pieczęć sprawiedliwości, którą miał przez wiarę, gdy był jeszcze nieobrzezany. Jest więc ojcem wszystkich wierzących, ale nie obrzezanych, aby im poczytano za sprawiedliwość. 

12 A zatem jest on także ojcem obrzezanych, którzy nie tylko są obrzezani, ale także podążają śladami wiary, jaką miał nasz ojciec Abraham, zanim został obrzezany.

13 Abraham i jego potomstwo nie otrzymali obietnicy, że zostaną dziedzicami świata, lecz dzięki sprawiedliwości, która przychodzi z wiary. 

14 Bo jeśli ci, którzy polegają na Prawie, są dziedzicami, wiara nic nie znaczy, a obietnica jest bezwartościowa, 

15 ponieważ Prawo sprowadza gniew. A gdzie nie ma prawa, nie ma przestępstwa.

16 Zatem obietnica przychodzi przez wiarę, aby była z łaski i była zabezpieczona całemu potomstwu Abrahama, nie tylko tym, którzy są z Prawa, ale także tym, którzy mają wiarę Abrahama. On jest ojcem nas wszystkich. 

17 Jak napisano: „Uczyniłem cię ojcem wielu narodów”. On jest naszym ojcem w oczach Boga, w którego uwierzył – Boga, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co jeszcze nie jest.

18 Wbrew wszelkiej nadziei Abraham uwierzył w nadziei i tak stał się ojcem wielu narodów, jak mu powiedziano: „Takie będzie twoje potomstwo”. 

19 Nie tracąc wiary, zmierzył się z faktem, że jego ciało było prawie martwe – ponieważ miał około stu lat – i że łono Sary również było martwe. 

20 Jednak nie zachwiał się z powodu niewiary w obietnicę Bożą, lecz umocnił się w wierze i oddał chwałę Bogu, 

21 będąc całkowicie przekonany, że Bóg ma moc wykonać to, co obiecał. 

22 Dlatego „poczytano mu to za sprawiedliwość”. 

23 Słowa „poczytano mu” zostały napisane nie tylko dla niego, 

24 ale także dla nas, którym Bóg przypisze sprawiedliwość, dla nas, którzy wierzymy w Tego, który wskrzesił Jezusa, Pana naszego, z martwych. 

25 Został wydany na śmierć za nasze grzechy i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia, 

(czyli dla naszego Zbawienia).

The Greatest Commandment

 *** Najważniejsze przykazanie ***

Matthew 22

The Greatest Commandment

34 Hearing that Jesus had silenced the Sadducees, the Pharisees got together. 

35 One of them, an expert in the law, tested him with this question: 

36 “Teacher, which is the greatest commandment in the Law?”

37 Jesus replied: “‘Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your mind.’

38 This is the first and greatest commandment. 

39 And the second is like it: ‘Love your neighbor as yourself.’ 

40 All the Law and the Prophets hang on these two commandments.”

Najważniejsze przykazanie

34 Słysząc, że Jezus uciszył saduceuszy, faryzeusze zebrali się.

35 Jeden z nich, znawca prawa, wystawił go na próbę następującym pytaniem:

36 „Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?”

37 Jezus odpowiedział: „‚Kochaj Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem’.

38 To jest pierwsze i największe przykazanie.

39 Drugie jest podobne: ‚Kochaj bliźniego swego jak siebie samego’.

40 Całe Prawo i Prorocy opierają się na tych dwóch przykazaniach”.

Whose Son Is the Messiah?

41 While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them, 

42 “What do you think about the Messiah? Whose son is he?”

“The son of David,” they replied.

43 He said to them, “How is it then that David, speaking by the Spirit, calls him ‘Lord’? For he says,

44 “‘The Lord said to my Lord:

    “Sit at my right hand

until I put your enemies

    under your feet.”’

45 If then David calls him ‘Lord,’ how can he be his son?” 

46 No one could say a word in reply, and from that day on no one dared to ask him any more questions.

Czyim synem jest Mesjasz?

41 Podczas gdy byli zebrani faryzeusze, Jezus zapytał ich: 

42 «Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem?”

„Syn Dawida” – odpowiedzieli.

43 I rzekł do nich: «Jak to się więc dzieje, że Dawid przemawiając w Duchu, nazywa go «Panem»? Bo on mówi,

44 „‚Pan powiedział mojemu Panu:

     „Usiądź po mojej prawicy

dopóki nie postawię twoich wrogów

     pod twoimi stopami.”’

45 Jeśli więc Dawid nazywa go „Panem”, jakże może być jego synem?” 

46 Nikt nie mógł odpowiedzieć ani słowa i od tego dnia nikt nie odważył się go już więcej pytać.

Righteousness Through Faith

 Sprawiedliwość (Zbawienie) przez wiarę

21 But now apart from the law the righteousness of God has been made known, to which the Law and the Prophets testify. 

22 This righteousness is given through faith in Jesus Christ to all who believe. There is no difference between Jew and Gentile, 

23 for all have sinned and fall short of the glory of God, 

24 and all are justified freely by his grace through the redemption that came by Christ Jesus. 

25 God presented Christ as a sacrifice of atonement, through the shedding of his blood—to be received by faith. He did this to demonstrate his righteousness, because in his forbearance he had left the sins committed beforehand unpunished— 

26 he did it to demonstrate his righteousness at the present time, so as to be just and the one who justifies those who have faith in Jesus.

27 Where, then, is boasting? It is excluded. Because of what law? The law that requires works? No, because of the law that requires faith. 

28 For we maintain that a person is justified by faith apart from the works of the law. 

29 Or is God the God of Jews only? Is he not the God of Gentiles too? Yes, of Gentiles too, 

30 since there is only one God, who will justify the circumcised by faith and the uncircumcised through that same faith. 

31 Do we, then, nullify the law by this faith? Not at all! Rather, we uphold the law.

czyli -

21 Ale teraz poza prawem została objawiona sprawiedliwość Boża, o której świadczy Prawo i prorocy.

22 Sprawiedliwość ta jest dana wszystkim wierzącym przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Nie ma różnicy pomiędzy Żydem a poganinem,

23 bo wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej,

24 i wszyscy dostąpią darmowego usprawiedliwienia dzięki jego łasce przez odkupienie, które przyszło przez Chrystusa Jezusa.

25 Bóg przedstawił Chrystusa jako ofiarę pojednania przez przelanie jego krwi, aby można było go przyjąć przez wiarę. Uczynił to, aby zademonstrować swą sprawiedliwość, gdyż w swej wyrozumiałości pozostawił bezkarnie popełnione wcześniej grzechy —

26 Uczynił to, aby w obecnym czasie wykazać swoją sprawiedliwość, aby być sprawiedliwym i tym, który usprawiedliwia tych, którzy wierzą w Jezusa.

27 Gdzie więc jest przechwalanie się? Jest to wykluczone. Z powodu jakiego prawa? Prawo wymagające uczynków? Nie, ze względu na prawo wymagające wiary.

28 Twierdzimy bowiem, że człowiek zostaje usprawiedliwiony (Zbawiony)  przez wiarę, niezależnie od przestrzegania Prawa danego Mojżeszowi przez Boga.

29 A może Bóg jest Bogiem tylko Żydów? Czyż nie jest on także Bogiem pogan? Tak, także pogan,

30 Albowiem jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezanych z wiary i nieobrzezanych z tej samej wiary.

31 Czy zatem przez tę wiarę unieważniamy Prawo? Zupełnie nie! Raczej wzmacniamy, ze przestrzegamy prawo.

God’s Righteous Judgment - Romans 2

Sprawiedliwy sąd Boży – u Rzymian 2

5 But because of your stubbornness and your unrepentant heart, you are storing up wrath against yourself for the day of God’s wrath, when his righteous judgment will be revealed.  

6 God “will repay each person according to what they have done.”

7 To those who by persistence in doing good seek glory, honor and immortality, he will give eternal life. 

8 But for those who are self-seeking and who reject the truth and follow evil, there will be wrath and anger. 

9 There will be trouble and distress for every human being who does evil: first for the Jew, then for the Gentile; 

10 but glory, honor and peace for everyone who does good: first for the Jew, then for the Gentile. 

11 For God does not show favoritism.

************************************************************************

5 Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, 

6 który odda każdemu według uczynków jego: 

7 tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne; 

8 tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości - gniew i oburzenie. 

9 Ucisk i utrapienie spadnie na każdego człowieka, który dopuszcza się zła, najpierw na Żyda, a potem na Greka. 

10 Chwała zaś, cześć i pokój spotka każdego, kto czyni dobrze - najpierw Żyda, a potem Greka. 

11 Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.

13 For it is not those who hear the law who are righteous in God’s sight, but it is those who obey the law who will be declared righteous. 14 (Indeed, when Gentiles, who do not have the law, do by nature things required by the law, they are a law for themselves, even though they do not have the law. 15 They show that the requirements of the law are written on their hearts, their consciences also bearing witness, and their thoughts sometimes accusing them and at other times even defending them.) 16 This will take place on the day when God judges people’s secrets through Jesus Christ, as my gospel declares.

czyli

Bo nie ci, którzy słuchają Prawa, są sprawiedliwi w oczach Boga, ale ci, którzy przestrzegają Prawa, zostaną uznani za sprawiedliwych. 14 (Istotnie, gdy poganie, którzy nie mają Prawa, z natury czynią to, czego wymaga Prawo, sami dla siebie stanowią Prawo, chociaż Prawa nie mają. 15 Pokazują, że wymagania Prawa są spisane na ich sercach, a także ich sumienie daje świadectwo, a ich myśli czasami ich oskarżają, a innym razem nawet ich bronią.) 16 Stanie się to w dniu, w którym Bóg osądzi tajemnice ludzi przez Jezusa Chrystusa, jak głosi moja ewangelia.

********************************************

28 A person is not a Jew who is one only outwardly, nor is circumcision merely outward and physical. 

29 No, a person is a Jew who is one inwardly; and circumcision is circumcision of the heart, by the Spirit, not by the written code. Such a person’s praise is not from other people, but from God.

28 Żydem nie jest ten, kto jest nim tylko na zewnątrz, ani obrzezanie nie jest tylko zewnętrzne i fizyczne. 

29 Nie, Żydem jest ten, kto jest nim wewnętrznie; a obrzezanie jest obrzezaniem serca, dokonywanym przez Ducha, a nie według pisanego kodeksu. Pochwała takiej osoby nie pochodzi od innych ludzi, ale od Boga.

But to the wicked person, God says:

Ale do niegodziwca Bóg mówi:

Psalm 50

“What right have you to recite my laws

    or take my covenant on your lips?

17 You hate my instruction

    and cast my words behind you.

18 When you see a thief, you join with him;

    you throw in your lot with adulterers.

19 You use your mouth for evil

    and harness your tongue to deceit.

20 You sit and testify against your brother

    and slander your own mother’s son.

21 When you did these things and I kept silent,

    you thought I was exactly like you.

But I now arraign you

    and set my accusations before you.

22 “Consider this, you who forget God,

    or I will tear you to pieces, with no one to rescue you:

23 Those who sacrifice thank offerings honor me,

    and to the blameless I will show my salvation.”

*********************************************

 16 A do grzesznika Bóg mówi:

«Czemu wyliczasz moje przykazania

i masz na ustach moje przymierze

17 ty, co nienawidzisz karności

i moje słowa rzuciłeś za siebie?

18 Ty widząc złodzieja, razem z nim biegniesz

i trzymasz z cudzołożnikami.

19 W złym celu otwierasz usta,

a język twój knuje podstępy.

20 Zasiadłszy, przemawiasz przeciw swemu bratu,

znieważasz syna swojej matki.

21 Ty to czynisz, a Ja mam milczeć?

Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie?

Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.

22 Zrozumcie to wy, co zapominacie o Bogu,

bym nie porwał, a nie byłoby komu zbawić.

23 Kto składa Mi ofiarę dziękczynną, ten Mi cześć oddaje,

a postępującym bez skazy ukażę Boże zbawienie».