This is coming from a writer who died decades before they were born.
Aldous Huxley is best known as the author of the dystopian novel Brave New World.
“The surest way to work up a crusade in favor of some good cause,” wrote Huxley, “is to promise people that they will have a chance of maltreating someone… To be able to destroy with a good conscience, to be able to behave badly and call your bad behavior ‘righteous indignation’ – this is the height of psychological luxury, the most delicious of moral treats.”
Remember those words every time you read about the gleeful cruelty of modern progressive “activists”.
Chants like - you can’t hide, we charge you with genocide.
These foaming narcissists clearly believe that their cause is so unimpeachably righteous, they’re entitled to bully anyone who doesn’t share their fanaticism. And they do it with the most jubilant relish.
These moral treats are so delicious, they couldn’t possibly give them up.
********************************************
Mówi to pisarz, który zmarł dziesiątki lat przed ich narodzinami.
Aldous Huxley jest najbardziej znany jako autor dystopijnej powieści Nowy wspaniały świat.
„Najpewniejszym sposobem na zorganizowanie krucjaty na rzecz dobrej sprawy” — napisał Huxley — „jest obiecanie ludziom, że będą mieli szansę kogoś skrzywdzić… Możliwość niszczenia z czystym sumieniem, możliwość złego zachowania i nazywania swojego złego zachowania „sprawiedliwym oburzeniem” — to szczyt psychologicznego luksusu, najsmaczniejsza z moralnych rozkoszy”.
Pamiętaj te słowa za każdym razem, gdy czytasz o radosnym okrucieństwie współczesnych postępowych „aktywistów”.
Skandowania w rodzaju — nie ukryjesz się, oskarżamy cię o ludobójstwo.
Ci pieniący się narcyzi wyraźnie wierzą, że ich sprawa jest tak niepodważalnie słuszna, że mają prawo dręczyć każdego, kto nie podziela ich fanatyzmu. I robią to z największą radością.
Te moralne smakołyki są tak pyszne, że nie mogliby z nich zrezygnować.
